بخش 2

منزل یا مسکن صرفاً یک سرپناه نیست، بلکه بستری است که باید معیارهایی اساسی برای ایجاد پیوند بین زندگی خانوادگی و محیط و جامعه را داشته باشد و باید به‌گونه‌ای باشد که ساکنانش در آن احساس عزت و سربلندی و امنیت و آسایش کنند. مسکن بر بهره‌وری و ثبات و آرامش خانواده تأثیر می‌گذارد. خداوند است که خانه را محل سکونت و آرامش قرار داده‌است، در آیه‌ای از قرآن کریم می‌فرماید: «خداوند از خانه‌های شما محل سکونت و آرامش برایتان قرار داده‌است.»[1] مسکن خانواده باید شامل فضاهایی کافی برای عبادت، دورِ هم نشستن‌های خانوادگی و فامیلی، و بسیاری از فعالیت‌های فردی، ازقبیل انجام تکالیف اعضا باشد. ازطرفی مسکن و منزل محلی برای تهیه و مصرف و ذخیرۀ غذا و خوابیدن و استراحت کردن نیز هست.   [1]) سورۀ نحل، آیۀ 80.