بخش 13

رابطۀ جنسی بخش مهمی از زندگی زناشویی است. براساس آموزه‌های دینی نیز برقراری رابطۀ زناشویی عبادت است، اما هیچ‌گاه نباید یک زندگی مشترک را تنها بر روابط جنسی استوار کرد. در دوران نامزدی و عقد، موضوع رابطۀ جنسی و رعایت حد و حدود آن اهمیت ویژه‌ای می‌یابد، زیرا عواطف و احساسات تقویت می‌شوند و تمایل و گرایش افراد به هم به اوج خود می‌رسد. در بعضی از خانواده‌های ایرانی مرسوم است که دختر و پسر بعد از جاری شدنِ صیغۀ عقد، تا برگزاری جشن عروسی، مدتی را در زیر یک سقف و در خانۀ والدینشان سپری ‌کنند. هرچند زوج‌های جوان در این دوران، از لحاظ قانونی و شرعی زن و شوهرند، اما ضروری است که از لحاظ عرف، حد و حدودی را رعایت کنند و رابطۀ کامل زناشویی نداشته باشند. در این دوران، زوجین به‌جای تصمیم‌گیری‌های احساسی، باید عاقلانه تصمیم بگیرند و جوانب و تبعات تصمیمات و رفتارهای خود را بسنجند تا مشکلات جبران‌نشدنی برایشان پیش نیاید و زندگی‌شان دچار تلاطم نشود.