بخش2

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند:‌ «اَلدُّعَاءُ مُخُ‏ الْعِبَادَةِ؛ دعا روح و جان عبادت است.»[1] دعا یکی از سودمندترین و بافضیلت‌ترین عبادت‌هاست. دعا کلید رحمت الهی، مایۀ تقرب به خداوند، عامل رسیدن به خواسته‌ها، ایمنی از گزند شیطان، و مایۀ حیات روح است؛ راهی برای مناجات و سخن گفتن با خداوند، درخواست و نیازخواهی از ذات بی‌نیاز، اظهار کرنش و خواهش دربرابر پروردگار، و وسیله‌ای برای برآورده شدنِ حاجات انسان است. دعا، هم می‌تواند در زندگی فردی و هم در زندگی اجتماعی نقش داشته باشد؛ هم در مسیر رهایی از گرفتاری‌ها و دردها و رنج‌های زندگی به انسان کمک ‌کند و هم این‌که می‌تواند سرنوشت افراد را تغییر دهد. ازاین‌رو پیشوایان دین دعا در روزهای آسایش و آرامش را سفارش کرده‌اند، خود نیز بیش از همه، اهل دعا و مناجات با خداوند بوده‌اند.   [1]) دعوات راوندی، ص ۱۸.