منشاء ۶۵ درصد همسرآزاری‌ها

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در حوزه خشونتهای خانوادگی، منشاء ۶۵ درصد همسرآزاری‌ها اعتیاد است.

سید عباس صالحی، پیش از ظهر امروز در اختتامیه مجازی جشنواره "یاریگران زندگی" با بیان اینکه در بحث مقابله با موادمخدر دو موضوع حائز اهمیت است، اظهار کرد: مسئله نخست این است که مبارزه با موادمخدر از یک مسئله سازمانی و نهادی به یک مسئله ملی تبدیل شود بدین معنا که یکایک افراد جامعه ما، احساس در این رابطه احساس یک مسئولیت فردی ـ اجتماعی داشته باشند و تمام سازمانها و نهادهای اجتماعی نیز بخشی از مسئولیت اجتماعی‌شان را معطوف به این حوزه کنند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: نکته دوم، تعریف رویکردهها و اولویت‌بندی آنها است، ما سه رویکرد "انتظامی ـ امنیتی"، "پزشکی و درمانی" و پزشکی ـ بهداشتی" را در مبارزه با موادمخدر داریم که هر سه مهم هستند اما باید به نحوی در این رابطه تعیین، اولویت‌گذاری و جبران تأخیر صورت گیرد.

این مقام مسئول بیان کرد: ما کمتر مسئله‌ای در مسائل آسیبهای اجتماعی داریم که به اندازه موضوع موادمخدر چند وجهی باشد و خود این چندوجهی بودن، گسترده این مسئله را بسیار وسیع می‌کند.‌

وی با بیان اینکه حجم قابل توجهی از بیماری‌های جسمانی و روحی به معضل موادمخدر برمی‌گردد، ادامه داد: وقتی به موادمخدر در رسته فردی بنگریم، با دامنه وسیعی از پیامدها مواجه می‌شویم، در حوزه جمعی نیز آنقدر پیامدهای این حوزه گسترده است که با کمتر آسیب طبیعی و اجتماعی حتی مانند سیل و زلزله می‌توان آن را مقایسه کرد.

این عضو کابینه دولت دوازدهم با اشاره به اینکه مصرف موادمخدر تأثیرات وسیعی در حوزه اقتصاد خرد و کلان دارد، گفت: فضای قابل توجهی در اقتصاد جهان امروز مربوط به پولوشویی در حوزه موادمخدر است.

صالحی به معضلات موادمخدر در حوزه اجتماعی پرداخت و یادآور شد: گفته می‌شود که "اعتیاد" نقشی 40 درصدی در سرقتهای خرد و جرائم کوچک دارد، در حوزه خشونتهای خانوادگی نیز، منشاء 65 درصد همسرآزاری‌ها اعتیاد است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه 30 درصد کودک‌آزاری‌ها نیز به اعتیاد بر می‌گردد، خاطرنشان کرد: با اعتیاد پدر یا مادر خانواده، محیط خانواده تبدیل به قتلگاه خانوادگی می‌شود.

این مقام مسئول با بیان اینکه 25 درصد از قتلها به حوزه اعتیاد نسبت داده می‌شود، به قتل‌عام اعضای یک خانواده در خوزستان توسط فردی معتاد اشاره کرد و گفت: اینکه فردی هشت نفر از اعضای خود را به رگبار ببنند، یک شوک است.

عضو کابینه دولت دوازدهم ادامه داد: 23 درصد از عوامل نزاع و خشونت به اعتیاد برمی‌گردد همچنین عامل بیش از 50 درصد طلاقها اعتیاد است لذا اگر لیست این مسائل را داشته باشیم که تا چه اندازه اعتیاد در عمق و دامنه آسیبهای اجتماعی ما مؤثر است، به لیست بلندبالایی می‌رسیم.

وی متذکر شد: باید تلاش کنیم مقابله با اعتیاد از یک مسئولیت سازمانی به یک مسئولیت فردی ملی و یک مسئولیت اجتماعی نهادی تبدیل شود و این وقتی میسر است که این دامنه هر چه بیشتر واکاویده شود.

صالحی ادامه داد: به طور مثال اکنون کرونا را تمام جهان حس کرده‌اند لذا درد اعتیاد را نیز باید هر فردی و نهادی حس کند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: عوامل و زمینه‌های اعتیاد در سه بستر "ذهنی ـ معرفتی"، "احساسی ـ انگیزشی" و "اجتماعی" حرکت می‌کند.

این مقام مسئول به جشنواره "یاریگران زندگی نیز اشاره و بیان کرد: به نظر می‌رسد مسیری را که در این جشنواره شروع کردیم، ادامه همان مسیری است که در طول 40 سال در فضای کشور آن را تجربه کردیم، این تجربه‌ها باید به یکدیگر متصل شود و باید پی برد که چگونه می‌توان از فضای فرهنگ، هنر، رسانه و مجازی برای پیشگیری در زمینه اعتیاد استفاده کنیم.

عضو کابینه دولت دوازدهم با بیان اینکه ده‌ها فیلم داستانی کوتاه، بلند و مستند داریم که به نحوی به مسئله اعتیاد پرداخته است، افزود: پاره‌ای از آسیب‌شناسی باید انجام و متاسب با این آسیب‌شناسی‌ها مسیر پیش‌رو تعریف شود، به طور مثال در حوزه سینمای ایران شاید یکی از آسیبها مربوط به عامه‌گرایی بوده باشد یعنی مفاهیم بیشتر از یک فضای توده‌ای اقتباس می‌شده و باز به آن برمی‌گشته است درحالیکه حتماً نیاز است به اعماق بیشتری از مسئله اعتیاد ورود پیدا کنیم.

وی عنوان کرد: تیپهایی که در حوزه هنرهای نمایشی و سینمایی نشان می‌دهیم باید متانسب به تنوع تیپهای اعتیاد در جامعه ایران باشد همچنین اغرق‌گرایی در بحث سینمای مستند وجود دارد، گاهی اوقات دوست داریم خبر بد را خیلی بد تعریف کنیم، وقتی مسائل در بدترین شکل آن روایت می‌شود، به دلیل تفسیر مبنی بر اینکه یک روایت غیرواقعی است، ارتباط برقرار پیدا نمی‌کند، ممکن است شوک موضعی ایجاد کند اما شوک مداوم ایجاد نمی‌کند.

صالحی یادآور شد: به نظر می‌رسد برای رویکرد پیشگیرانه در موضوع موادمخدر و اعتیاد، از منظر فرهنگ، هنر و رسانه، نیاز به مطالعات آسیب‌شناسانه در گذشته داریم که سیاست‌گذاری و برنامه متناسب را برای این رویکرد تعریف کنیم.