بخش 1

همان میزان که در اسلام، ازدواج امرى مقدس و پسندیده شمرده شده‌است و پایداری آن مورد تأکید قرار گرفته‌است، طلاق امرى ناپسند و نامقدس معرفی شده‌است که باید به شیوه‌های گوناگون از آن جلوگیری شود. در آموزه‌های دینی، اصل طلاق جایز است، اما از آن به‌ مبغوض‌ترینِ حلال‌ها و امرى که خشم خدا را به‌دنبال دارد تعبیر شده‌است.[1] در روایتی چنین آمده‌است: «در اسلام، هیچ‌چیز نزد خداوند مبغوض‌تر و نکوهیده‏تر از خانه‏اى نیست که با جدایى و طلاق خراب شود.»[2] همچنین روایت شده‌است که خداوند از کسانى که به طلاق روى مى‏آورند بیزار است و هنگامى که طلاق رخ مى‏دهد، عرش خداوند به‌لرزه درمى‏آید.[3]   [1]) الکافی، ج ۶، ص ۵۴. [2]) وسائل‌الشیعه، ج ۲۲، ص ۷. [3]) مکارم‌الأخلاق، ص ۱۹۷.