بخش 1

واژۀ‌ «بیت» به معنای خانه، با مشتقاتش، 71 بار در قرآن کریم آمده‌است. این واژه در 12 مورد مصداق بیت‌الله یعنی کعبه (خانۀ خدا)، 2 مورد بیت‌ عتیق، 2 مورد بیت معمور و در باقی موارد، به معنای «خانه» همان محیط مخصوص زندگی خانواده است.[1] با نگاهی به قرآن کریم و توجه به آیاتی که واژۀ «بیت» در آن‌ها به‌کار رفته‌است، چنین برداشت می‌شود که خانه، این مکان مسقف محدود که اولین محیط رشد و پرورش انسان و محلی برای شکل‌گیری اولین نهاد اجتماعی است، مورد عنایت خداوند بوده‌است و بنابر کارایی و جایگاهش در حیات انسان، از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. ازنظر قرآن کریم، خانه به‌قدری در مقام و جایگاه ارزشمندی قرار دارد که حفظ حریم آن بر همگان توصیه شده‌است. خداوند متعال می‌فرماید:‌ «اى کسانى که ایمان آورده‏اید! در خانه‏‌هایى غیر از خانۀ خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید.»[2] پیامبر اکرم‌صلی‌الله‌علیه‌وآله در روایتی، خانۀ‏ وسیعی‏ که برهنگى و بدحالی صاحبش را از مردم بپوشاند یکی از سه نعمتی معرفی می‌کند که مایۀ آسایش مؤمن است.[3]   [1]) بخش پرسمان قرآن تبیان. [2]) سورۀ نور، آیۀ ۲۷. [3]) الکافی، ج ۶، ص ۵۲۶.