بخش 9

براساس آموزه‌های مذهب تشیع، حاکم و رهبر جامعه و مجرى اصلى احکام سیاسى و ادارى و قضایى اسلام باید امام عادل باشد که مظهر آن پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و ائمۀ دوازده‌گانه علیهم السلام هستند. در عصر غیبت نیز فقیه عادل و آگاه به زمان که «ولی‌فقیه» نام دارد، ادارۀ امور کشور را برعهده می‌گیرد. ازاین‌رو در عصر غیبت، فقها حاکمان حقیقى جامعه‌اند. نظریۀ ولایت‌فقیه از متن اسلام و قرآن برخاسته‌است و در اسلام و تشیع پیشینۀ دیرینه‏ای دارد و نخستین بار نیز به‌وسیلۀ پیشوایان معصوم علیهم السلام طرح و تبلیغ شده‌است. اصل این اندیشه و نظریه به‌هیچ‌وجه حاصل تجربه و فهم بشری نیست، بلکه ولایت‌فقیه در نظام اسلامی و در زمان غیبت معصوم علیهم السلام، اصلی مسلّم و کاملاً پیش‏بینی‌شده و مستند به ادلۀ نقلی و عقلی متعدد است. در زمان غیبت امام زمان (عج)، ولایت‌فقیه پیونددهندۀ رابطۀ انسان با خداوند، موجب حفظ دین و دنیای انسان، مایۀ هدایت و رساندنِ انسان به کمال، مایۀ وحدت و همدلی، و مانع تفرقه و اختلاف در جامعۀ اسلامی است. زندگی بدونِ ولایت مانند یک جسم بدونِ روح است، ازاین‌رو همۀ افراد در جامعۀ اسلامی، باید برنامه‌ها و سلوک زندگی خود را بر محور ولایت پیش ببرند.