بخش 16

اسلام تنها آیین رسمى خداوند در عصر کنونی است، اما مسلمانان باید با پیروان مذاهب آسمانى دیگر، در داخل کشور و خارج از کشور، همزیستى مسالمت‌آمیزی داشته باشند، مگر با کسانى که با اسلام و مسلمانان دشمنی و مبارزه می‌کنند: «خداوند شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت‌به کسانى که در دین با شما پیکار نکردند و شما را از خانه و وطنتان بیرون نراندند نهى نمى‌کند، زیرا خداوند عدالت‌پیشگان را دوست دارد.»[1] هریک از خانواده‌های مسلمان با گفت‌وگوهای منطقى مى‌تواند حقیقت اسلام و تعلیمات آن را براى پیروان سایر ادیان در جهان تبیین و آشکار کند. جاذبۀ اسلام به‌قدرى قوى است که اگر به خوبى تبیین شود، گروه‌هاى زیادى را به خود متوجه خواهد ساخت، به‌ویژه در دنیاى امروز که گوش شنوا براى شنیدنِ پیام اسلام بسیار زیاد شده‌است و هرگز لازم نیست دین اسلام را ازطریق جبر و فشار به دیگران تحمیل کرد: «لا إِكْراهَ‏ فِي‏ الدِّينِ‏ قَدْ تَبَيَّنَ‏ الرُّشْدُ مِنَ‏ الْغَيِّ‏؛ در قبول دین اکراهى نیست، زیرا راه درست از نادرست آشکار شده‌است.»[2]   [1]) سورۀ ممتحنه، آیات ۸ و ۹. [2]) سورۀ بقره، آیۀ 256.