بخش 5

سلام کردن اولین و ساده‌ترین و درعین‌حال مهم‌ترین و کاربردی‌ترین راه ارتباط است و سلام اولین کلمه‌ای است که باعث ایجاد ارتباط می‌شود. واژۀ «سلام» اسم مصدر تسلیم است که چهار معنی دارد: 1) نام خداوند متعال است؛ 2) به معنای بهشت است؛ 3) به معنای صلح است؛ 4) به معنای سلامتی است. درواقع سلام برای تحیت انتخاب شده‌است و یعنی من با تو در صلح و دوستی هستم و برای تو آرزوی سلامتی دارم. سلام کردنِ مسلمانان به یکدیگر به‌منزلۀ‎ عهدی بین آن‌ها برای حفاظت از جان و مال و آبروی هم است.[1] سلام‌ کردن یکی از مستحباتی است که در آیات قرآن و روایات معصومین علیهم‌السلام، تأکید و سفارش شده‌است. در قرآن آمده‌است که اگر به جایی وارد شدید و کسی در آنجا نبود باز هم سلام کنید. در بد بودنِ سلام نکردن و فضیلت پیش‌دستی در سلام کردن هم سفارش‌های زیادی شده‌است. دست دادن و روبوسی کردن نیز از آداب معاشرت است که مانند سلام اصول و ضوابطی دارد.   [1]) معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیة، ج ۲، ص ۲۸۴.