بخش 1

اجتماعی بودن و توانایی تعامل با دیگران در همۀ مراحل زندگی بسیار اهمیت دارد. مهارت‌های اجتماعی مجموعه رفتارهایی است که در ارتباطات فردی یا خانوادگی به‌کار گرفته می‌شوند و نتایج مثبتی به‌دنبال دارند. درواقع اجتماعی بودن به معنای یافتنِ جایگاه خود در مسیر زندگی است. این مفهوم به معنای زندگی مسالمت‌آمیز با دیگران و سازگاری با آن‌ها نیست، بلکه به این معناست که فرد و خانواده یاد بگیرند که زندگی موفقی در کنار دیگران تجربه کنند. مهارت‌های اجتماعی باید متناسب با موقعیتی باشند که در آن به‌کار گرفته می‌شوند، زیرا اگر مهارت‌های اجتماعی متناسب با موقعیت موردنظر نباشند، پذیرفتنی نخواهند بود و افراد یا خانواده در ارتباطات خود ناکام می‌مانند. نقص در کسب مهارت‌های اجتماعی بر کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد و به‌ویژه در روابط دوسویۀ اعضای خانواده با دیگران، افراد خانواده را آسیب‌پذیر می‌کند. امام علی علیه‌السلام فرمودند: «مُعاشَرَةُ الْأَبْرَارِ تُوجِبُ‏ الشَّرَفَ‏؛ معاشرت با نیکان سبب بزرگی و شرف است.»[1]   [1]) غرر الحکم و درر الکلم، ص ۷۰۵.