بخش 3

از منظر دین اسلام، معاشرت و برقراری ارتباط مؤثر خانواده و اعضای آن با دیگران و بهبود ارتباطات اجتماعی اصول و ضوابطی دارد که هر مسلمانی برای داشتنِ معاشرتی مثبت و مفید، باید آن‌ها را رعایت کند. اولین معیار کسب رضای الهی در همۀ مراحل ارتباط و معاشرت است. نقل شده‌است که روزی یکی از حواریون خدمت حضرت عیسی علیه‌السلام رسید و پرسید: «اى روح خدا! با چه کسی معاشرت کنیم؟» حضرت عیسی علیه‌السلام فرمود: «با کسى که دیدارش شما را به یاد خدا اندازد و کلامش به علم شما بیفزاید و عملش شما را به آخرت ترغیب کند.»[1] بنابراین معیار اول در معاشرت با دیگران این است که آیا خداوند از این معاشرت رضایت دارد یا خیر؟ اصول و معیارهایی همچون دوری از اهل معصیت و گناه، راست‌گویی و امانت‌داری، عدالت، رحم و عطوفت، تواضع و فروتنی، بردباری و نرم‌خویی و نظایر این‌ها برخی دیگر از معیارهای معاشرت با دیگران است.   [1]) الکافی، ج ۱، ص ۳۹.