بخش 27

برخلاف فرهنگ غربی‌ها، که سعی دارند به‌نحوى سالمندان را از محیط خانه و روابط خانوادگى دور کنند و به «خانۀ سالمندان» بفرستند، اسلام به همۀ سالمندان به‌ویژه پدران و مادران سالمند ارج نهاده‌است و برای آن‌ها حرمت فراوانی قائل شده‌است و به رعایت حقوق و احترامشان سفارش کرده‌است. از منظر آموزه‌های وحیانی، حضور سالمندان بین خانواده باعث افزایش رحمت خداوند است و هرکسی که به آن‌ها احترام بیشتری بگذارد بیشتر مورد رحمت خداوند قرار می‌گیرد. نقل شده‌است روزی پیرمردی در مجلس پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله حاضر شد، اطرافیان او مقداری دیر جابه‌جا شدند تا جا برای او باز کنند. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله با دیدنِ این صحنه فرمودند: «از ما نیست کسی که بزرگسال ما را احترام نکند و به خردسال ما ترحم ننماید.»[1] و در قرآن کریم نیز خداوند به نیکی کردن به والدین و رعایت احترام و ادب دربرابر آن‌ها، به‌خصوص هنگامی ‌که به پیری رسیده‌اند تأکید کرده‌ و فرموده‌است: «و پروردگارت فرمان داده جز او را نپرستید. و به پدر و مادر نیکى کنید. هرگاه یکى از آن دو یا هر دوى آن‌ها نزد تو به سن پیرى رسند، کمترین اهانتى به آنان روا مدار و بر آن‌ها فریاد مزن و سخن لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آن‌ها بگو! و بال‌هاى تواضع خویش را از محبت و لطف، دربرابر آنان فرود آر و بگو: "پروردگارا! همان‏گونه که آن‌ها مرا در کوچکى تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده!"»[2]   [1]) مجموعۀ ورام، ج ۱، ص ۳۴. [2]) سورۀ اسراء، آیات ۲۳ و ۲۴.