بخش 10

خوشبو بودن و استفاده از عطر موضوعی است که مورد تأیید و تأکید عقل و شرع قرار گرفته‌است؛ زیرا عطر زدن یکی از مهم‌ترین موارد آراستگی و زینت است که می‌تواند افراد را به هم نزدیک کند. خوشبو بودن، هم برای زن و هم برای مرد خوب و پسندیده‌است، به‌ویژه در آداب همسرداری و خانواده، خوش‌بو بودنِ زنان و استفادۀ آن‌ها از عطر مورد تأکید فراوان دین اسلام قرار گرفته‌است. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «بر زن لازم است خود را با بهترین عطرش خوشبو کند، بهترین لباس‌هایش را بپوشد، به بهترین وجه زینت کند، و این‌‌گونه صبح و شب با شوهرش ملاقات کند.»[1] البته برخی احادیث به‌شدت زنان را از عطر زدن برای نامحرمان نهی کرده‌اند.[2] پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله براى بوى خوش، نسبت‌به غذاى خود بیشتر هزینه می‌کردند.[3] ایشان مشک‌دان خوشبویی داشتند که وقتی وضو می‌گرفتند با دستِ تر از آن مشک استفاده می‌کردند و هنگامی ‌که از منزل بیرون می‌آمدند، همه از آن عطر می‌فهمیدند که حضرت صلی‌الله‌علیه‌وآله تشریف می‌آورند.[4]   [1]) الکافی، ج ۵، ص ۵۰۸. [2]) وسائل‌الشیعه، ج ۲۰، ص ۱۶1. [3]) بحارالأنوار، ج ۱۶، ص ۲۴۸. [4]) لوامع صاحبقرانى، ج 2، ص 97.