بخش 13

«وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُكُمْ‏ وَ أَوْلادُكُمْ‏ فِتْنَةٌ وَ أَنَ‏ اللَّهَ‏ عِنْدَهُ‏ أَجْرٌ عَظِيمٌ؛ و بدانید اموال و اولاد شما وسیلۀ آزمایش‌اند و پاداش عظیم [براى آن‌ها که از عهدۀ امتحان برآیند] نزد خداست»[1] برخلاف تصور و برداشت بعضی از افراد، واژۀ «فتنه» در این جملات به معنای بلا نیست، زیرا این واژه از مادۀ «فتن» به معنای گذاشتنِ طلا در آتش است[2] تا خلوص آن آشکار شود و سره از ناسره مشخص شود. اموال و اولاد شما فتنه‌اند؛ یعنی مایۀ آزمایش‌اند که با آن‌ها امتحان می‌شوید تا بدهای شما از خوبانتان مشخص شوند. بنابراین اشاره به فتنه بودنِ فرزندان بیان‌گر این مطلب نیست که باید مال و فرزند کمتری داشت؛ بلکه تنها باید توجه داشت که مال و فرزند مانع و حجاب ارتباط با خدا نباشند. انسان‌های مؤمن نباید به داشتنِ آن‌ها مغرور شوند و مال و فرزند را پشتوانۀ خود بدانند و درمقابل خداوند، تکبر و بی‌نیازی سر دهند و دربرابر سایر بندگان، مال و فرزند را دست‌مایۀ تفاخر قرار دهند.   [1]) سورۀ انفال، آیۀ ۲۸. [2]) راغب اصفهانی، مفردات.