بخش 1

سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۴، خانواده را چنین تعریف کرده‌است: «خانواده یا خانوار به گروهِ دو یا چندنفره‌ای اطلاق می‌شود که با هم زندگی می‌کنند، درآمد مشترک برای غذا و دیگر ضروریات زندگی دارند و ازطریق خون، فرزندخواندگی یا ازدواج، با هم نسبت دارند. در یک خانواده ممکن است یک یا چند خانواده زندگی کنند، تمام خانوارها هم خانواده نیستند.»[1] اسلام خانواده را گروهی متشکل از افراد دارای شخصیت مدنی، حقوقی، و معنوی معرفی می‌کند که هستۀ اولیۀ آن ازطریق عقد نکاح و ازدواج مشروع، میان زن و مردی شکل گرفته‌است. براساس عقد نکاح و رابطۀ زوجیت بین زن و مرد، طرفین دارای وظایف و حقوقی جدید می‌شوند و روابط خویشاوندی و عاطفی و قانونی و اخلاقی پیدا می‌کنند. خانواده در زمان شکل‌گیری اولیه، از یک زن و مرد تشکیل می‌شود و در مراحل بعدی، فرزندان نیز به آن ملحق می‌گردند و در گستردگی‌اش، شامل همسران، فرزندان، خویشاوندان و بستگان نیز می‌شود.[2]   [1]) عوامل مؤثر در کارایی خانواده. [2]) جامعه‌شناسی خانواده، با تأکید بر نقش، ساختار و کارکرد خانواده در دوران معاصر.