بخش 29

غیرت به معنای نفرت طبیعی انسان از مشارکت دیگران در چیزی است که محبوب اوست.[1] وجود این صفت در فرد باعث می‌شود که وی از آنچه دوست دارد و یا وظیفۀ محافظت از آن به او سپرده شده‌است، حراست و محافظت کند. غیرت انسان را از ارتکاب به فساد و تباهی حفظ می‌کند و درواقع نشان‌دهندۀ این مطلب است که غیرت و مردانگی با پاک‌دامنی رابطۀ مستقیم دارد و به همین دلیل است که پاک‌دامنیِ هرکسی به‌قدر بهره‌مندی او از غیرت خواهد بود. زن و شوهر غیرتمند علاوه‌بر این‌که خود را از هوسرانی‌های زودگذر و سرگرم‌کننده حفظ می‌کنند، درقبال حفظ عفت اعضای خانواده نیز بی‌اعتنا نیستند و با رفتارها و برنامه‌ریزی درست و کنترل صحیح معاشرت‌های خانوادگی، آنان را از گرفتار شدن در دام هوس محافظت می‌کنند.   [1]) مجمع‌البحرین، ج ۳، ص ۴۳۲.