بخش 7

اسلام حفظ بدن و تأمین سلامتى آن را از وظایف اولیۀ هر مسلمانى مى‌داند و سلامتى بدن را در ردیف شناخت دین قرار می‌دهد. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در این ‌باره مى‌فرماید: «علم بر دو نوع است: علم دین‌شناسى و علم بدن‌‌شناسى.»[1] ورزش و بازى از تفریحات سالم و نشاط‌آوری است که در تأمین سلامتى و بهداشت جسم و جان افراد بسیار مؤثر است. ورزش بدن را نیرومند و سالم مى‌سازد و سلامتى جسم به سلامتى روح انسان کمک مى‌کند، بر جنبه‌های فردی و اجتماعی تأثیر مثبت می‌گذارد و ازطرفی دیگر، در کاهش هزینه‌های سلامت و درمان خانواده و جامعه نقش مهمی ایفا می‌کند و ازنظر اقتصادی به کمک خانواده می‌آید. ازاین‌رو همواره به افراد و خانواده‌ها سفارش شده‌است که ورزش را جزو برنامه‌های زندگی خود قرار دهند و با آن به سلامتی و تندرستی خود کمک کنند. روشن است که ورزش کردنِ والدین نقش بسیار مؤثری در شرکت فرزندان در فعالیت‌های ورزشی دارد، فرزندان با الگوبرداری از والدین، در این مسیر گام برمی‌دارند و به‌تبع آن، از تأثیرات مثبت جسمی و روحی ورزش کردن بهره‌مند می‌شوند. البته ازنظر آموزه‌های دینی، اگر انسان بخواهد در سایۀ ورزش به کمال برسد، باید ورزش را در مسیر خدا انتخاب کند و هدف از ورزش کردن را رسیدن به قرب الهى قرار دهد.   [1]) بحار‌الأنوار، ج ۱، ص ۲۲۰.