بخش 20

یکی از رفتارهای اجتماعی ناپسند بدون اجازه استفاده کردن از اموال و وسایل شخصیِ جیب یا کیف دیگران است. این مسئله برای همۀ سنین صدق می‌کند. خداوند متعال در آیه‌ای از قرآن کریم[1]، حدود تصرف در اموال و کالا را بیان فرموده‌است و توضیح می‌دهد که هرگونه تصرف در مال دیگران بدون حق و مجوز ممنوع است، زیرا مردم به اموال و کالایشان نیاز دارند و انتظام زندگی‌شان بر آن استوار است. براساس فتوای فقهی، اگر شخصی بداند مالک از مال خود اعراض کرده و یا به استفاده از آن راضی است، استفاده از آن اشکال ندارد، در غیر این صورت، برداشتنِ آن مال جایز نیست، مگر این‌که به قصد رساندنِ آن به مالکش باشد که در این صورت، باید مال را حفظ کند و پس از تحقیق و یافتنِ مالک، آن را به صاحبش تحویل بدهد و در صورتی‌ که از یافتنِ مالک مأیوس شود یا دسترسی به او ممکن نباشد، باید آن مال یا قیمتش را به فقیر صدقه بدهد. آیا والدین برای کنترل و سر درآوردن از کارهای فرزندانشان می‌توانند بدون اجازه به وسایل آن‌ها دست بزنند؟ و آیا فرزندان می‌توانند بدون اجازه برخی از وسایل والدین خود را بردارند و استفاده کنند یا خیر؟   [1]) سورۀ نساء، آیۀ ۲۹.