طبق تجربه عملی و میدانی ما از سال 88 تا کنون هر چه وسعت جغرافیایی رسانه ها کمتر  باشد، نرخ نفوذ پذیری آن رسانه بیشتر می شود. جامعه به محیط اطراف خود وابستگی و عرق بیشتری دارد لذا اتفاقات، سوژه ها و خبر های اطراف خود را با حساسیت و دقت بیشتری دنبال می کند. 1.1.1.1. خود شناسی و انسان شناسی انسان ها به دیده شدن خود و اطرافیانشان در رسانه بسیار اهمیت می دهند و برایشان مهم است که تاثیر این دیده شدن را حس کنند. اولین حلقه ای که به حضور در رسانه واکنش نشان می دهد، خانواده و اقوام هستند و سپس محیط پیرامونی آنها و نسبت به ضریب رسانه ای و وسعت جغرافیایی رسانه، همینطور این حلقه بزرگ و بزرگ تر می شود. شاید از نگاه شما این دیدگاه ساده لوحانه باشد اما این خصوصیت را به عینه و در طی ده سال با بررسی انواع رسانه ها و جوامع یافتم. از زمانی که رسانه به تلویزیون، روزنامه و مجله محدود می شد تا بعد ها که وبلاگ ها و شبکه های اجتماعی اولیه تلفن همراه فراگیر شد و اکنون که شبکه های اجتماعی ثانویه گوشی های هوشمند حکمرانی می کنند، این خصیصه در نهاد بشر پا برجا مانده است. علاوه بر نتیجه بررسی میدانی طی ده سال گذشته، با چند استدلال منطقی نیز به این نتیجه خواهیم رسید. در کلام مولا علی (ع) آمده «كَفى بِالمَرءِ مَعرِفَةً أن يَعرِفَ نَفسَهُ . انسان را همين شناخت بس كه خود را بشناسد» و یا در جایی دیگر فرمودند: « مَن عَرَفَ نَفسَهُ فهُوَ لِغَيرِهِ أعرَفُ  ؛ كسى كه خود را بشناسد، ديگرى را بيشتر بشناسد. »  آدمی با شناخت درونیات و تمایلات خود، می تواند به شناخت نوع بشر نیز دست یابد. اگر انسان با خود صادق باشد، شهوت دیده شدن و همچنین حس ناب خیر خواهی و علاقه انتقال تجربه و علم به دیگران و بسیاری دیگر از خصیصه های بشری  را در خود می یابد و از هر دو نگاه خیر و شر بشر نیاز به رسانه را شدیدا احساس می کند. انسانی که با نیت خیر به سمت رسانه می رود نیز علاقه مند است اثر خیر خود را بر جامعه ببیند. دیدن اثر عمل خیر علاوه بر انتقال حس خوب به تداوم اعمال خیر منجر می شود. 1.1.1.2. حس تعلق به مثال های عینی برگردیم؛ به ارتباطات خود و اطرافیان تان توجه کنید. اغلب در شبکه های اجتماعی گروه های خانوادگی، کاری و صنفی ایجاد می کنند و خبر ها و اتفاقات صنف خود را دنبال می کنند. یک معلم کانال و اخبار مربوط به آموزش و پرورش را دنبال می کند، یک مهندس به گروه ها، کانال ها و سایت های حوزه مهندسی حساس است و ... . یکی از مهمترین محیط هایی که ما نسبت به آن و خبر ها و اتفاقاتش حساس هستیم و واکنش نشان می دهیم، محله، روستا و یا شهرمان می باشد. ما در سال 89 در یک روستا اقدام به ایجاد سایت و انتشار مجله نمودیم. با تلاش های فراوان چند صد پورت اینترنت پر سرعت را فراهم کردیم تا اهالی از سایت استفاده نمایند. محتوای سایت و مجله تماما در مورد فرهنگ، تاریخ، اقتصاد و اتفاقات روستا بود. برخی مطالب آنقدر واکنش های شدیدی داشت که تعجب ما را نیز برمی انگیخت. برای مثال در شماره ای از مجله نام یکی از طایفه ها را با لفظی که خوشایند آنها نبود بیان کردیم. صبح روز بعد از توزیع مجله، چندین نفر از آن طایفه به دنبال ما می گشتند تا برخورد کنند؛ و یا مطالب انتقادی ما نسبت به شورای محله  و همچنین اهمیت گردشگری روستایی و لزوم وجود صنایع دستی بومی اثرات مثبتی داشت و در بازه 5 الی 7 ساله تحولات چشمگیری را شاهد بودیم. البته قطعا تنها رسانه منجر به این تحولات نشده است، بلکه مسئولین شایسته، سیاست های کلی فرمانداری و بخشداری منطقه نیز در این تحولات تاثیرات اساسی داشتند. 1.1.1.3. متخصص آن جغرافیا یا موضوع رسانه کوچک محلی با تولید محتوا با همان اهداف ذاتی رسانه، مردم منطقه را نسبت به موضوعات اطراف خود آگاه تر می کند و از سکون، انجماد، روزمرگی و مسخ می رهاند. رسانه محلی با توجه به موقعیت جغرافیایی و فرهنگی که در آن حضور دارد، سبک زندگی اصیل و بومی منطقه را زنده نگه می دارد. به صورت تخصصی به منطقه خود می پردازد و با یافتن ظرفیت های روستا، محله و یا شهر خود ایده های کارآفرینی و اشتغال ارائه می دهد. رسانه محلی ممحض جغرافیا و یا طیف خود است. لذا در همه موضوعات می تواند اثر بخش تر عمل کند. در مساله آسیب های اجتماعی نیز چه در نقش معلم و آگاهی دهنده و چه در نقش های ارائه ایده، مطالبه گری، تبلیغات و رونق اقتصادی محله، رسانه محلی تمرکز بیشتری به محله خود دارد و همانطور که قبلا گفته شد، مخاطبین نیز به موضوعات مربوط به محیط پیرامون خود حساس ترند و پیگیری بیشتری دارند. 1.1.1.4. فعال کردن جامعه یک رسانه محلی با تولید مستندی کوتاه از صنعتگر، بافنده و یا خیاط و هر کسب و کار دیگر در محله می تواند ضمن ایجاد انگیزه برای کارآفرینی به انتقال تجربه در جغرافیای یکسان بپردازد؛ و یا در مورد تخلف و معضلی به اهالی آگاهی دهد و با پیگیری های مستمر حس مطالبه گری را در آنها زنده کرده تا رسانه کنار مردم مطالبه گر باشد. در واقع آیه شریفه 25 سوره حدید که فرمود: « لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ... ؛  همانا ما پيامبرانمان را با معجزات و دلايل آشكار فرستاديم و همراه آنان كتاب (آسمانى) و وسيله سنجش فرو فرستاديم تا مردم به دادگرى برخيزند » را تحقق بخشد. مردمی که نسبت به اتفاقات اطراف خود مطالبه گر نباشند چطور می توانند نسبت به مسائل کلان مطالبه گر شوند؟! لذا رسانه های محلی به عنوان کوچکترین سلول از ساختمان رسانه ای یک کشور می توانند فعال کننده ظرفیت های بالقوه در عرصه های مختلف باشند. با این تقسیم بندی تولید محتوا تخصصی تر و بیشتر شده و هیچ نقطه ای از کشور نیست که از ظرفیت رسانه بی نصیب باشد. ضمن اینکه محتوای سلول و حلقه بزرگ تر در رسانه های خرد نیز منتشر شده و ضریب بیشتر خواهد خرد تا جاییکه بیشتر مناطق استان یا کشور آن محتوا را دیده و یا شنیده اند.