پس از پیروزي انقلاب اسلامی سیاست جمهوري اسلامی در موضوع مواد مخدر به طور کامل تحت تأثیر اندیشههاي بنیانگذار انقلاب قرار گرفت. در حقیقت نگاه انقلابی و تمدن نگرانه امام خمینی (ره) به موضوع مبارزه با مواد مخدر منشأ اتخاذ سیاست مبارزه جدي و همه جانبه با مواد مخدر در دوران پس از انقلاب شد.
پیش از انقلاب اسلامی ایران نیز فتاوایی از فقهاي بزرگ شیعه در حرمت استعمال برخی از مواد مخدر وجود داشت که فیالجمله این حرمت را به اضرار به نفس معللل مینمودند. همچنین بخشی از بحث فقها پیرامون موادمخدر مربوط به نجاست و پاکی این مواد و حلیت یا حرمت خرید و فروش آن بود.
حضرت امام خمینی با نگاهی جامع و دقیق، اعتیاد جوانان به مواد مخدر را توطئه قدرتهاي جهانی میدانست و آن را عاملی براي جلوگیري از قیام و ایستادگی جوانان عنوان میکرد. ایشان خطاب به اعضای موسسه اسلامی مستضعفان مبارزه با اعتیاد فرموده بودند: نقشههای مختلفی است برای جوانهای ما. یک بابش همین باب مخدرات است؛ تریاک و هروئین و امثال ذلک، که این را همینطوری که شما الان مشغولید یک کار الهی است شما دارید می کنید. مسئله نجات یک آدم نیست، مسئله نجاب اسلام است. مسئله آن هم اگر بود لازم بود اما مسئله بالاتر از اینهاست، عمیق است مسئله.
بنابراین ایشان برخلاف بسیاری از فقها، مسئله مواد مخدر را فردی نمیدید و آلودگی به موادمخدر را ضربهای به اسلام تلقی میکرد. بنابراین صراحتا فتوا به حرمت مواد مخدر و وجوب ترک این مواد دادند. این یک باب است که باز چون برگشتش به حیثیت اسلام است برای اشخاصی که نیستند در این باب بروند وارد بشوند، چه هروئین و چه تریاک و اینها و چه مشروبات و امثال اینها.
مقام معظم رهبری در رابطه با اعتیاد به مواد مخدر می فرمایند: "تعجب کردم از اینکه ایشان اصرار دارند معتاد، بیمار است. نه آقا نخیر معتاد چه طور بیمار است؟ معتاد دیوانه است؟ این چه حرفی است؟ خیلی از من و شما عاقل ترند می روند سراغ اعتیاد؛ چرا ما حمل بر جنون کنیم؟ بله به یک معنا بیماری است، اما بیماری است که خود او در ایجاد آن مقصر است. ما چطور با این مقصر مماشات کنیم؟ نه خیر واقعا هیچ جای مماشات ندارد. به معتاد به چشم یک مجرم نگاه میکنیم. مجرمی است که خودش را بیمار کرده است. البته همه معتادها را نمیتوان یک جور به حساب آورد، آن معتاد متجاهر مصری که میآید و هیچ ابایی نداردکه دیده شود اینها را باید علاج سفت و سختی کرد."
آنچه متأسفانه به وسیلهی باندهای مرموز توسعه داده میشود، مواد مخدر است. به اعتقاد بنده، خود جوانها باید با همان شور و نشاطی که اشاره کردیم، با مواد مخدر مبارزه کنند. آنها میخواهند جوانهای ما را اسیر کنند؛ حالت تخدیرشدگی، بیتفاوتی و بهزمینخوردگی را بر جوانان ما تحمیل کنند. آن که باید در مقابل این توطئه با استحکام بایستد، در درجهی اول، خود جوانها هستند. البته مسئولین دولتی مسئولیت دارند، دستگاههای ذیربط مسئولیت دارند، اما هیچ عاملی به قدر عامل درونیِ مردم نمیتواند در مقابل اینگونه انحرافها بایستد و مقاومت کند. این یک نکته است. قطعاً این حالت ایستادگی جوانهای ما در این استان میتواند آنچه را که باندهای مهلک و مضر دنبال میکنند، خنثی کند. این یک نکته در مورد این شور و نشاط. اولاً آن را باید نگه داشت و باید توجه کرد که دشمن درصدد آن است که این شعلهی نشاط و تحرک و سرزندگی را از جوانهای ما سلب بکند. نکتهی دیگر اینکه از همین روحیه باید برای مواجههی با آن مسئلهی مهم - یعنی آن خطر بزرگ مواد مخدر - استفاده کرد و با آن پدیده مبارزه کرد ( در دیدار با مردم اسفراین، 22/07/1391).
یک نکتهی دیگر در وصیتنامهی امام بزرگوار هشدار به جوانهاست در مقابل توطئه هائی که هدف و آماج آن فقط جوانها هستند. جوان یک کشور اگر بخواهد مثل موتور پیشبرندهای آن ملت را پیش ببرد، احتیاج دارد به اینکه سر حال، بانشاط، تندرست، قوی و دلبستهی به کار و پیشرفت باشد. برای اینکه این روحیه را در جوان ایرانی از بین ببرند، تلاش میکنند با توطئههای گوناگون؛ با ترویج فساد، با ترویج فحشاء، با ترویج مواد مخدر، با باندهای هدایتشده، جوان ایرانی را منصرف کنند. جوان ایرانی باید بهوش باشد. امروز اگر مسئولین نظام جمهوری اسلامی با مواد مخدر بسختی مبارزه میکنند، این یک جهاد بزرگ، یک حرکت بسیار عمیق در راه پیشرفت ملت ایران است. اینها نمیخواهند جوان ایرانی در کارگاه، در آزمایشگاه، در دانشگاه، در محیط علمی، در محیط کار و تلاش صنعتی و کشاورزی بانشاط باشد. آن جوانی که سرگرم مسائل شهوانی جنسی باشد یا اسیر مواد مخدر باشد، نه حال کار کردن دارد، نه حوصلهی فکر کردن دارد، نه نیروی کار کردن دارد، نه ابتکار دارد، نه عزم و ارادهی راسخ و لازم را دارد. امروز مبارزهی با توطئههای سازمانیافته برای کشاندن جوان ایرانی به شهوات، به مواد مخدر، به سرگرمیهای گوناگون جنسی، یک توطئهی بسیار خطرناکی است. مبارزهی با آن در درجهی اول بر عهدهی خودِ آحاد ملت، بخصوص جوانهاست (نوزدهمین سالگرد رحلت امام خمینی، 14/303/1387).
مقام معظم رهبری هم مانند امام خمینی نه تنها موضوع اعتیاد را فردی نمیبیند بلکه آن را موضوعی کاملا امنیتی-اجتماعی میدانند که اولا توطئه دشمنان علیه اسلام و ملت ایران است و سپس موضوعی است که برای حل آن باید به جامعه و مردم متوسل شویم و برای آن راهکارهای اجتماعی که توسط جوانان اجرا می شوند، ارائه گردد.