به گزارش روابط عمومی قرارگاه مردمی تحول اجتماعی شهید اسداللهی روز نخست اولین نشست هادیان تربیتی قرارگاه مردمی تحول اجتماعی شهید اسداللهی در شهر تهران برگزار شد. در این نشست هادیان تربیتی استان‌های کشور، آقای نورمحمدی و دیگر مسئولان قرارگاه حضور داشتند و در بخش دوم روز اول نشست آقای محمد میرزایی مسئول راهبردی بنیاد خاتم الاوصیاء (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برای هادیان تربیتی با موضوع نهضت سازی به سخنرانی پرداخت.
آقای میرزایی با اشاره به هدف اصلی انقلاب اسلامی، آن را تلاشی برای عبور از وابستگی به شرق و غرب و ارائه یک الگوی نو در اداره جامعه توصیف کرد. او تأکید کرد که در نظام سرمایه‌داری، ابزارهایی مانند کلوپ‌های کارگری و فوتبال برای سرگرم‌سازی و منحرف‌کردن ذهن انسان از تفکر به‌کار گرفته می‌شوند و این نظام تلاش می‌کند تا انسان را از معنا تهی کند. از منظر او، فقدان معنای زندگی یکی از ویژگی‌های جهان مدرن است که انقلاب اسلامی در برابر آن قیام کرد و مسیر تازه‌ای بر پایه معنویت و مسئولیت‌پذیری فردی ترسیم نمود و تلاش کرد تا مبتنی بر این مسیر به حیات انسان معنایی نو بدهد؛ مسیری که با آموزه‌ی قرآنی «أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ» آغاز می‌شود و انسان را به قیام برای خدا و قیام دادن دیگران دعوت می‌کند.
وی با استناد به تجربه‌ی دفاع مقدس، منطق امام خمینی (ره) را مبتنی بر تربیت انسان در میدان عمل دانست و افزود: انسان‌سازی بدون حرکت و مشارکت مردمی ممکن نیست. در همین راستا، او به اختلاف نظر شهید بهشتی و مهندس بازرگان اشاره کرد و گفت بازرگان معتقد بود اگر همه مسئول باشند، کار پیش نمی‌رود؛ اما نگاه امام برخلاف این بود و خواهان مشارکت فراگیر مردم در همه عرصه‌ها بود.
آقای میرزایی با تکیه بر بیانیه گام دوم انقلاب، توضیح داد که هدف امروز نیز باید بازگرداندن مردم به میدان باشد. وی حلقه‌های میانی را مسئول شناسایی و فعال‌سازی ظرفیت‌های مردمی در سطح محلات دانست و تصریح کرد که پس از جلب مشارکت، باید دعوت به قیام صورت گیرد؛ یعنی باید مردم را به اقدام واقعی و ملموس فراخواند. او اربعین را نمونه‌ای از جامعه اسلامی دانست که بدون دولت و ساختار رسمی شکل گرفته، گرچه با چالش‌هایی نیز همراه است. اما می‌توان نمونۀ کاملی از جامعه اسلامی را در این رویداد تماشا کرد.
آقای میرزایی با تمرکز بر جایگاه انسان در منطق اسلامی، خواستار ارائه راه‌حل‌های عملی توسط حلقه‌های میانی برای تسهیل مشارکت مردم در میدان‌های واقعی زندگی اجتماعی شد. در بخش پایانی نیز با مشارکت حضار بحث به شکل گفتگو بر سر نمونه‌های موفق جریان‌های کنشگر در محلات و استان‌ها پیش رفت.