به گزارش روابط عمومی قرارگاه تحول اجتماعی شهید اسداللهی، در نشست هیئت اندیشهورز که به تاریخ ششم اردیبهشت ماه در محل قرارگاه مردمی تحول اجتماعی شهید اسداللهی و با حضور جمعی از اندیشمندان و محققان حوزه علوم اجتماعی برگزار گردید، جناب آقای دکتر پرچمی نقطه نظراتش حول مسائل و آسیبهای اجتماعی ایراد نمود و نکاتی را نیز درمورد فعالیتهای قرارگاه تحول اجتماعی شهید اسداللهی بیان کرد.
دکتر داود پرچمی استادیار گروه جامعهشناسی دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیئت علمی این دانشگاه میباشد که در حوزههای جامعهشناسی سیاسی، جامعهشناسی اقتصادی و تحلیل مسائل اجتماعی ایران فعالیت میکند. دکتر پرچمی در مقالات علمی خود به موضوعاتی مانند مشارکت سیاسی، عدالت اجتماعی، نهادهای اجتماعی و ساختارهای اقتصادی پرداخته است.
او اجرای موفق ۲۷۵۰ طرح آبرسانی در شرق کشور با مشارکت مردم را نمونه ای از ظرفیتهای مردمی دانست که در صورت فراهم بودن بستر میتوانند بار بزرگی از دوش دولت بردارند. وی افزود: ما فقط حمایت جزئی داشتیم ولی مجری خود مردم بودند اصل این است که مردم حول منافع مشترکشان جمع شوند و ما فقط تسهیل گر باشیم.».
دکتر پرچمی در این نشست مطالبش حول بحث مردمی سازی را با گریزی به جنگ تحمیلی و تجارب موفق مردمیسازی امور در این مقطع آغاز نمود. او با بیان اینکه پس از جنگ تحمیلی و بهویژه در دهههای اخیر، مردم از فرایند تصمیمسازی و اجرا فاصله گرفتهاند، افزود: «مردم به مطالبهگران منفعل تبدیل شدهاند؛ در حالی که مطالبهگری واقعی زمانی معنا پیدا میکند که فرد خود نیز در مسیر حل مسئله مشارکت کند.».
در ادامه، او به رویکرد برخی مجموعههای مردمی که در محلات اقدام به ایجاد هستههای کوچک فرهنگی، اجتماعی و ورزشی کردهاند، اشاره کرد و گفت: «ایجاد گروههای کوچک و متنوع اجتماعی در سطح محلات اقدامی کلیدی برای توسعه از پایین به بالا است. شما اگر توسعه محلهای را دنبال میکنید، باید متغیرهای سطح کلان را نیز مدنظر قرار دهید؛ چرا که نبود همراهی از سوی نهادهای حکومتی، کار را دشوار میکند.»
وی با انتقاد از نگاه یکسویه و تمرکز صرف بر عوارض اجتماعی چون اعتیاد و فحشا، ریشه بسیاری از این آسیبها را در نابرابری و توزیع ناعادلانه ثروت دانست و تأکید کرد: «نمیتوان با فیلتر گذاشتن در پایین، مشکل را حل کرد؛ باید با سرچشمههای ناعدالتی مقابله کرد.».
او با اشاره به بحثهایی که با نهادهای قانونگذاری از جمله مرکز پژوهشهای مجلس داشته، گفت: «چرا عدالت در برنامه توسعه هفتم جای ندارد؟ وقتی عدالت به یک اصل برنامهریزی تبدیل شود، بسیاری از مشکلات دیگر هم حل خواهد شد.».
در پایان، این پژوهشگر اجتماعی از فرهیختگان و دانشجویان خواست تا مطالبهگری عدالت و مبارزه با فساد را به یک گفتمان عمومی تبدیل کنند و خاطرنشان ساخت: «اگر عدالتخواهی مطالبه دانشجویی و نخبگانی شود، میتوان امیدوار بود که راهبردهای واقعی برای حل بحرانها تدوین گردد؛ چرا که رهبری بارها اعلام کردند در تحقق عدالت موفق نبودهایم.».