«فرزندت را فالو کن» محصول قلم سلمان هاشمیان است که در ۲۲۰ صفحه توسط نشر مهرستان منتشر شده. نویسنده در این اثر تلاش کرده تا سیستمی جامع برای ارتقای سواد رسانه‌ای والدین در مواجهه با چالش‌های عصر دیجیتال ارائه دهد . او مباحث را براساس ده سال تجربه تدریس و پژوهش در حوزه سواد رسانه‌ای در قالب پنج فصل سامان داده است: مولف مطالبش را ابتدا به امر با ترسیم «پازل» و نظامی ذهنی برای تربیت رسانه‌ای آغاز می‌کند، سپس به تحلیل تأثیرات رسانه‌هایی چون تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی بر کودک و نوجوان می‌پردازد و در ادامه اصول یک رژیم مصرف محتوای صحیح را تبیین می‌کند.
در گام بعدی کودک را با سپری از تفکر انتقادی مجهز می‌سازد و در نهایت راهکارهای جایگزین فعالیت‌های دیجیتال را معرفی می‌نماید. نویسنده از روایت‌های داستانی استفاده کرده تا مطالب پیچیده را ملموس و کاربردی کند و این رویکرد موردمحوری موجب شده تا خواننده به‌سرعت با مثال‌های واقعی همذات پنداری کند. تمرکز اصلی کتاب بر تفکری است که به کودک برخورد فعال و پویا با فضای رسانه‌ای را می‌آموزد و نه صرفاً مجموعه‌ای از روش‌ها و تکنیک‌ها که توسط والدین در جهت کنترل ارتباط فرزند و رسانه اعمال می‌شود. درواقع می‌توان رویکرد اثر را اینگونه بیان نمود که مولف در پی آن است تا با ارائۀ روش‌های متنوع مخاطبش را در مقابل آفات فضای رسانه واکسینه نماید که این فرایند در مقاطعی حضور پویا و فعال کاربر رسانه را می‌طلبد.
در کنار نقاط قوتی مانند چارچوب روشن قدم‌به‌قدم و مثال‌های ملموس، کتاب گاهی دچار تکرار مطالب در فصل‌های میانی می‌شود که می‌توانست با ادغام برخی بخش‌ها از پراکندگی موضوعات بکاهد. علاوه بر این، اگرچه کتاب برای والدین سطح عمومی بسیار عملی و کاربردی است، اما مخاطبی با سطح اطلاعاتی بالاتر در حوزه تربیت و سواد رسانه‌ای ممکن است انتظار تحلیل‌های نظری عمیق‌تری درباره تعاملات روان‌شناختی کودک و رسانه را داشته باشد.
با این حال، بازخورد کاربران در پلتفرم‌هایی مانند طاقچه از رضایت نسبی حکایت دارد و امتیاز ۴.۵ که توسط کاربران به کتاب در این پلتفرم داده شده، نشان می‌دهد که راهکارهای مطرح‌شده برای بسیاری از خانواده‌ها مفید بوده است. در نهایت، «فرزندت را فالو کن» با ترکیب تجربه عملی نویسنده و ساختار منظم ارائه مطالب، منبعی قابل توجه برای والدینی است که می‌خواهند فرزندانی آگاه و توانمند در عرصه رسانه تربیت کنند، هرچند برای تکمیل این مسیر مطالعه آثار تکمیلی در حوزه روان‌شناسی کودک و نظریه رسانه نیز خالی از لطف نیست.