به گزارش پایگاه خبری بنیاد تحول اجتماعی و به نقل از ایرنا،عباسی در یک برنامه تلویزیونی درباره آمار حاشیه‌نشینی در شهر تهران گفت: براساس تعریف های مختلف می‌توان گفت که در کل کشور از ۸ تا ۱۲ میلیون نفر در حاشیه شهر در حال زندگی هستند. در مورد شهر تهران نیز به همین گونه است؛ اگر طبق تعریفی عام، مناطق پایینی شهر را حاشیه بدانید، جمعیت بسیار زیادی حاشیه‌نشین هستند اما اگر منظورمان سکونتگاه‌های غیررسمی است باید گفت بیش از ۴۰۰-۵۰۰ هزار نفر در مناطق حاشیه ای شهر زندگی می‌کنند.
وی درباره دلیل وقوع پدیده حاشیه‌نشینی گفت: حاشیه‌نشینی یک آسیب اجتماعی است که دارای یکسری علل است و یکی از مهم ترین علت های آن این است که در نیم قرن اخیر به دلیل شکل گرفتن شهرهای خیلی بزرگ و صنعتی شدن آنها، روستاها خالی از سکنه شده است.
وی ادامه داد: البته این عارضه جهانی است و در عمده کشورهای درحال توسعه به وضوح قابل مشاهده است؛ به‌گونه‌ای که ۴۲ درصد از جمعیت آسیا در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند. از طرف دیگر، می‌توان بیان داشت یکی از دلایل حاشیه‌نشینی، کثرت شهرنشینی بدون توجه به اصول و مؤلفه‌های شهرسازی است. علت دیگر نیز عدم توجه به مسائل ساختاری اقتصادی مثل عدالت اجتماعی است که باعث شده است تعدادی از شهرنشین‌ها نیز به حاشیه رانده شوند. افرادی که فقیر شده و به همین دلیل به نقاط ارزان‌تر می‌روند. در حقیقت می‌توان گفت که مسائل اقتصادی عامل اثرگذاری در ایجاد و تداوم حاشیه‌نشینی است.
عباسی در واکنش به اظهارنظر یکی از مسئولین پیشین شهری مبنی بر اینکه "تهران باید این قدر گران شود تا هر کسی نتواند در آن زندگی کند"، گفت: این رویکرد برآمده از رویکردهای نظام سرمایه‌داری لیبرالی است که در سراسر جهان نیز قابل مشاهده است. متاسفانه عده‌ای از مسئولین ما براساس همین نگاه می‌گفتند شهر تهران باید به‌شکلی باشد که هر کسی قدرت زندگی در آن را نداشته باشد. این راهکارِ لیبرالی است که با روح انقلاب اسلامی در تضاد است.
رئیس سازمان امور اجتماعی کشور در بخش دیگری از صحبت‌های خود تاکید کرد: باید دقت داشت که موضوع حاشیه‌نشینی ویژه دهه‌های اخیر نیست و این موضوع پیش از انقلاب نیز وجود داشته است. نظام جمهوری اسلامی برای حل این مشکل سازمانی به نام «بازآفرینی شهری» ایجاد کرد که زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی است؛ سازمان امور اجتماعی کشور نیز در این زمینه فعالیت‌هایی دارد.
عباسی در پاسخ به سؤالی مبنی بر چگونگی مقابله با این پدیده گفت: در برخورد با این پدیده رویکرد درست این است که فرصت‌های لازم برای زندگی ارزان را در برخی نقاط ایجاد کنیم که در شورای اجتماعی درباره این موضوع صحبت شده است. همچنین باید جلوی شکل گرفتن برخی مناطق حاشیه‌ای ایجاد شود؛ چرا که ممکن است زمینی ارزش نداشته باشد، اما عده‌ای بیایند و با تصرف آنجا کاری بکنند.
وی تصریح کرد: موضوع دیگر توجه به آمایش سرزمینی در روستاهاست تا جمعیت مهاجر به شهر را کاهش بدهیم؛ ضمن اینکه برخی نقاط از نظر کالبدی باید تغییر کند و این موضوع باعث می‌شود که نقاط جرم خیز از بین بروند.