به گزارش پایگاه خبری تحول اجتماعی و خبرگزاری فارس، اصغر مهاجری، ازاعضای هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد تهران مرکزدر چهارمین کنگره آنلاین بین‌المللی و سی و ششمین همایش مددکاری اجتماعی در ایران به مناسبت روزهای ملی و جهانی مددکاری اجتماعی با موضوع ادغام اجتماعی و نقش آن در افزایش نشاط اجتماعی اظهار کردند: اصلا وضع مناسبی در شهرها پیرامون حوزه نشاط اجتماعی مشاهده نمیشود و در بعضی از مناطق شهر تهران این شاخص نزدیک به صفر است که این تناقض با شرایط استاندارد، نشاط اجتماعی را راضی بخش نشان نمیدهد.
وی در ادامه افزود:با وجود اینکه نشاط اجتماعی یکی از ضرورت های توسعه و ممتاز برای توسعه و زندگی پویای شهری است و می تواند موتور حرکت شهر شتابان تهران به طرف یک شهر انسانگرا باشد، اما اصلا این وضعیت را مشاهده نمیکنیم و حتی برای شهروندان این تعریف به درستی گفته نشده که چه مواردی را نشاط بدانند.
مهاجری افزود: شهرسازان مدیران شهری در تهران غافل از هویت سازی برای شهر می باشند و این شهر شتابان را برای افراد طراحی نکرده اند. فرهنگ فقر شهری در شهر تهران آزموده شده است.
عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد تهران مرکزی اظهار کردند: برنامه ریزان شهری اصلا بر این نیستند که مشارکت شهروندان را درافزایش دهند و در چنین شرایطی نشاط اجتماعی از برخی از محله ها و برخی شهرنشینان دارد دور می شود..
وی افزود: راهکار ایجاد نشاط اجتماعی اینگونه است که در فرایند مشارکت شهری قرار بگیریم و برنامه ریزی و اجرای مشترک در واقع نیاز ایجاد نشاط اجتماعی در شهرها است وگرنه اصلا امکان ادغام در شهری مانند تهران وجود ندارد.
وی اضافه کرد: در جایی که فقر شهری وجود دارد و گسترش آن در جامعه شهری در حال شکل گیری است، نشاط اجتماعی بسیاراز دسترس دور خواهد بود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در نهایت گفتنی است که در شیوه زیستن شهری بخصوص در تهران اثری از نشاط اجتماعی دیده نمی شود و اگر خواهان نشاط اجتماعی هستیم باید به تدریج با اجرای طرح های انسان پایه و مددجوی از نیروهای مددجوی مهندسی اجتماعی به سمت نشاط اجتماعی حرکت کنیم